Ouderdom of gewoon een Generatiekloof

Er was eens een tijd waarin een grote mensen fiets iets was om naar uit te kijken. Het afronden van de lagere school betekende dat je klaar was voor het voortgezet onderwijs en ook klaar voor die felbegeerde volwassen fiets. Met trots als een pauw fietste je door de straten, iedereen moest weten dat jij nu een volwassene was met je eigen stalen ros. En wat was je blij met die fiets van 50 gulden, het voelde als pure vrijheid.

Maar vandaag de dag gaat het er heel anders aan toe. Fietsen zijn niet langer gewoon fietsen, maar eerder gemotoriseerde voertuigen. De kosten van hedendaagse fietsen rijzen de pan uit en 2500 euro is tegenwoordig geen uitzondering meer. Ongelooflijk hoeveel geld er nu wordt neergelegd voor zo’n tweewieler. En wat nog verbazingwekkender is, is dat de hedendaagse jeugd dit kostbare bezit niet lijkt te waarderen, sprake van een generatiekloof?

Het nieuwe normaal

Het lijkt wel alsof het hebben van een elektrische fiets tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld is. Alsof ze niet beseffen hoe bijzonder het is om zo’n luxe te hebben. De wereld verandert snel en gemiddeld genomen heeft iedereen het beter dan dertig jaar geleden. Ook de jeugd heeft veel meer te besteden, maar maakt al dat materiële bezit ons echt gelukkiger?

Het nieuwe Heden is snel Verleden

Is dit verschil in perspectief simpelweg ouderdom of zit er echt een generatiekloof? Het lijkt erop dat de jeugd van tegenwoordig zo gewend is aan luxe en technologie dat ze niet meer stilstaan bij de waarde ervan. Ze hebben geen idee hoeveel moeite het vroeger kostte om een volwassen fiets te bemachtigen. Maar misschien is dat ook wel precies waar het misgaat.

Het verlangen naar iets, het werken en sparen voor iets wat je echt wilt hebben, dat zijn de dingen die ons gelukkig maken. Het zijn niet alleen de materiële bezittingen die tellen, maar vooral de inspanning en voldoening die we ervaren wanneer we ze verkrijgen. Misschien moeten we de jeugd van nu laten zien hoe waardevol dit proces kan zijn.

Laten we Leren Waarderen

Dus laten we teruggaan naar die tijd waarin een grote mensen fiets iets was om naar uit te kijken. Laten we hen leren dat niet alles vanzelfsprekend is en dat hard werken loont. Laten we hen inspireren om te streven naar hun doelen en om waardering te hebben voor wat ze hebben.

Want uiteindelijk gaat het erom dat we gelukkig zijn met wie we zijn en wat we hebben, ongeacht onze leeftijd of generatiekloof.

Benieuwd naar andere posts? Kijk snel verder.